New Year's Resolutions



Γιατί να σε ενδιαφέρουν, αναγνώστη, οι αποφάσεις μου για τη νέα χρονιά; Γιατί είναι πανανθρώπινες, συμπαντικές και καθολικές, να γιατί. Μπορείς δηλαδή να τις υιοθετήσεις κι εσύ, και να μου γράψεις με σχόλιο τον Δεκέμβρη του 2017 πως τα πήγες. Ξεκινάω:

1) Να παχύνω: Κάθε χρόνο λέω ότι θα αδυνατίσω και δεν μου κάθεται. Αν όμως αποφασίσω το ανάποδο, με την παροιμιώδη μου ανικανότητα να ωθήσω τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση, τελικά θα αδυνατίσω. Όπερ έδει δείξαι.

2) Να κόψω τις ώρες που δεν καπνίζω. Σίγουρα καπνίζω πολύ, να, μέχρι να τελειώσω αυτή την ανάρτηση θα έχω κάνει 2-3 τσιγάρα, αλλά μπορώ και καλύτερα. Καλύτερα για τον ψιλικατζή της γειτονιάς δηλαδή, και χειρότερα για την υγεία μου και την τσέπη μου. Αλλά μια ζωή την έχουμε, σωστά; Τι κι αν μειωθεί η διάρκειά της λόγω τσιγάρου, who wants to live forever εξάλλου που έλεγε και ο μακαρίτης ο Mercury, ο οποίος κύριος, το είπε και το έκανε.

3) Να μην υποβάλλω τον εαυτό μου στο μαρτύριο να βλέπει τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό αλλά και να μη χάσω παιχνίδι του μπασκετικού. Νομίζω είναι σαφές, δεν χρειάζεται εξήγηση.

4)  Να πάω επιτέλους στη Σκόπελο. Εντάξει, αυτό δεν είναι και τόσο πανανθρώπινο, αλλά ήθελα να το γράψω γιατί το προσπαθώ από τον Ιούλιο και δεν τα έχω καταφέρει ακόμα. Τόσους μήνες θα μπορούσα να έχω φτάσει στη Γη του Πυρός. Περπατώντας.

Μισό να βάλω μια φωτογραφία.



(Δεν είμαστε με τις αποφάσεις για τη νέα χρονιά, 
όλη η ανάρτηση είναι ένα ψέμα. Α, 5) Να κόψω τα ψέματα)


6) Να μην παντρευτώ. Το έχω αποφύγει με επιτυχία τόσα χρόνια τώρα, παρά τις δεκάδες προτάσεις γάμου που μου έχουν γίνει. Γιατί να χαλάσει αυτό το σερί; (Απαραίτητη διευκρίνηση: Τι θεωρεί ο Σπόρος πρόταση γάμου; Ας δώσουμε ένα παράδειγμα. Το "πάμε να φάμε στο τάδε μαγαζί, άκουσα ότι έχει πολύ ωραία κουζίνα". Κουζίνα, άρα οικιακή συσκευή, άρα ανοίγουμε σπιτικό, άρα θέλεις να παντρευτούμε. Τι, όχι; Κλείνει η παρένθεση).


7) Να ποτίζω τον βασιλικό μου. Γιατί κοντά σε αυτόν ποτίζεται και η γλάστρα.

8) Να σταματήσω να ακούω σε repeat το Sleepwaking Man στο αυτοκίνητο. Εντάξει,ήρθε ο Sivert, τραγούδησε, ήταν και το Ηρώδειο, ήταν και ο κόσμος που γούσταρε πάρα πολύ,  Ήσουν εκεί δίπλα μου, ήταν μαγικά και πανέμορφα και υπέροχα αλλά πέρασαν τόσοι μήνες. Εδώ είδα επιτέλους live τους Dropkick Murphys το 2016, ποιος Hoyem τώρα; Να αναγνώστη, δες τι τραγουδάρα θα βάλω από κάτω τώρα για να σου αποδείξω ότι ξεπέρασα την εμμονή.



Ουπς

9) Να βγαίνω πιο συχνά στο μπαλκόνι μου που βλέπει προς τον Στρέφη και να φωνάζω με όλη τη δύναμη της φωνής μου "Λόφε δεν είσαι βουνό", κουνώντας παράλληλα απειλητικά τη γροθιά μου. Αν αυξήσω τη συχνότητα σε μία φορά την εβδομάδα από μία φορά το μήνα που είναι τώρα, ίσως οι γείτονες να σταματήσουν να καλούν αστυνομία, Πυροσβεστική και ψυχιάτρους.

10) Να αρχίσω να γράφω πάλι στο μπλογκ εκείνες τις μεγάλες, ζουμερές, χορταστικές αναρτήσεις του πρώτου καιρού, τύπου Ρώσικο Διήγημα, και να σταματήσω να ξεκινάω μια ανάρτηση με κέφι και ενθουσιασμό και στην πορεία να βαριέμαι να γράψω άλλα και να την σταματάω απότ






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου